Leavings – A Poetry Series

Mohan Ambikaipaker

Postcolonial sketches 

i.  

Mutes circumambulate the city of 
mud, whose people of the past are 
knockoffs 
sold in back-lanes & after the  
bribe, counterfeiters hustle  
compendiums of porn 

 

ii.

Ship-wrecked money changers  
browbeat exchange rates for 
fleeing locals, 
collect alms for fugitive 
hate-preachers, frown at hemlines 
& sell US dollars 

iii. 

Depressed Indo-Saracen cornices  
dissociate from corner coffee-shops, 
surrender 
in front of homegrown plutocrats 
while white ghosts  
haunt skylines & firmaments 

iv. 

A construction crane collapses 
on a foreign worker 
his missing tongue  
is found in a flooded mangrove forest 
between the yellow teeth  
of a Sundarbans tiger

v. 

This poem is seditious, it violates 
the 3Rs: reading, writing & 
arithmetic 
piety, also dress codes, fines, prisons, 
child abductions, blown-up 
women, disappeared pastors and silence. 

 

— —

 

North-South highway  

An Indian man stops his motorcycle, 
an unfaltering Honda C70, 
next to plantation edges 
 
I am speeding towards him in the fast lane, at 100 km/h  

his jacket, worn backwards, flaps madly 
at tankers carrying crude palm oil, 
his speckle of a frame, mottled in dust, 
 
no bigger than the black ant crawling on my windshield 

he is looking for something he has lost 
a glint on the tarmac between loads 
brings hope – he readies to make a dash  

but in half a second  

he’s vanished 
like a roadkill boar 
thrown back into the fronds and overrun horizon

— —

 

Killing Ganapathy 

They killed Ganapathy in 1949. 
They killed Ganapathy in 2021. 

They kill Ganapathy for 72 years, 
And thirst to kill him some more. 
They kill him with a rubber hose, 
They kill him on the gallows. 

They kill him in detention cells, 
And say shut up, or else— 
Behind bars, the cowards, they kill him, 
Black fruit, sweet for the picking. 

They kill him with a white face, 
They kill him with a brown face. 
They kill in the name of guilty, 
They say it’s security. 

They kill him for refusing his place, 
They kill him for staying in the race. 
They kill him for his power, 
They kill him when he is without his mother. 

They come for Ganapathy in the dark, 
They come for Ganapathy in the light. 
Ganapathy, Ganapathy, Oh Lord Ganapathy! 
They kill you like a rat, they kill you like an elephant. 

But know this, our sad and rising song: 
Ganapathy, Ganapathy, Oh Lord Ganapathy! 
Remove obstacles in our fight for eternity. 
We are all Ganapathy! Say his name Ganapathy! 
 
You will never kill Ganapathy. 

Author’s notes: 

  1. S.A. Ganapathy, the first president of the 300,000-strong Pan Malayan Federation of Trade Unions (PMFTU), was hanged by British colonial authorities in Malaya on 4 May 1949. 

  2. A. Ganapathy was a working-class milk seller who died in Malaysian police custody on April 18, 2021. 

— —

Translated by 王泰思 (Wong Tay Sy), translator, assisted by 周泽南 (Chou Z Lam).  

杀死加纳巴狄 
作者:莫汉·安姆比凯帕克 

他们在1949年杀死了加纳巴狄。 
他们在2021年杀死了加纳巴狄。 
他们杀死了加纳巴狄72年, 
同时渴望杀害他更多次。 
他们用橡胶软管杀死他, 
他们在绞刑架上杀死他。 
他们在拘留所里杀死他, 
然后说闭嘴,否则- 
在牢房后面,这些懦夫,他们杀死了他, 
黑色果子,采摘时很香甜。 
他们用一张白色的脸杀死他, 
他们用一张棕色的脸杀死他。 
他们以有罪之名杀人, 
他们说这是为了安全。 
他们因拒绝他的身份杀死他, 
他们因他的种族属性杀死他。 
他们因为他的力量杀死他, 
他们在他母亲不在时杀死他。 
他们在黑暗中冲着加纳巴狄而来, 
他们在光天化日下干上加纳巴狄。 
加纳巴狄,加纳巴狄,圣洁的加纳巴狄! 
他们像老鼠一样杀死您,他们像大象一样杀死您。 

但要知道的是,我们那悲伤而高亢的歌声: 
加纳巴狄,加纳巴狄,圣洁的加纳巴狄! 
消除我们为永恒而战的障碍。 
我们都是加纳巴狄! 说出他的名字加纳巴狄! 
你们将永远都杀不死的加纳巴狄。

Author’s notes: 

  1. 拥有300,000支持者的泛马来亚工会联合会(PMFTU)首任主席S.A.加纳巴狄(S.A. Ganapathy)于1949年5月4日被英国殖民当局绞死。 

  2. A. 加纳巴狄(A. Ganapathy)是工人阶级的牛奶商人,于2021年4月18日在马来西亚警方的拘留所中去世。 

— —

Translated by Kesava Khanthan. 

கணபதியின் மரணம் 
- மோகன் அம்பிகைபாகர் 

கணபதி 1949-இல் கொல்லப்பட்டான். 
கணபதி 2021-இல் கொல்லப்பட்டான். 

 
கணபதி 72 வருடங்களாய் கொல்லப்படுகிறான், அவனைக் கொல்ல
வேண்டும் என்ற வெறி இன்னும் அதிக்கரிக்கிறது. 
இரப்பர் குழாயால் கொன்றனர், 
இருட்டறையில் கொன்றனர். 

அவனைத் தடுப்புக் காவலில் கொன்றனர், 
"சத்தம் போடாதே, இல்லையேல்", என்றனர்---- 
சிறையில் கோழைகள் அவனை கொன்றனர், 
பழுத்த பழத்தைப் பறிப்பதுப்போல் அவன் உயிரைப் பறித்தனர் கயவர்கள். 

சிவந்த மேனி பூண்டவனும் கொன்றான், கருத்த மேனி கொண்டவனும் கொன்றான். 
குற்றம் புரிந்தவனென்று அவனைக் கொன்றனர், 
நாட்டின் இறையாண்மையெனும் போர்வைக்குள். 

அவனுடைய உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டதால் கொன்றனர், 
அவன் இன்னாரென்பதால் கொன்றனர். 
அவனுடைய பலத்திற்காக அவனைக் கொன்றனர், 
அவன் தாயாரில்லாமல் ஏங்கிய பொழுது அவனை வேட்டையாடினர். 

கணபதியை ரா பகலாய்த் தேடி வந்தனர், வேட்டையாட..... 
கணபதி!!!! கணபதி!!! என்னப்பா கணபதி!!! 
எலியைப்போல் அடித்து கொன்றனர், யானையைப்போல் விரட்டிக்கொன்றனர்.  

கேட்டீரோ உலகத்தீரே?! எங்களின் அறைக்கூவல் அடங்கிய எழுச்சிப்பாடலிது: 
கணபதி!!!! கணபதி!!! என்னப்பா கணபதி!!! 
எங்களின் உரிமைக்கான போராட்டத்தில் வரும் தடைக்கற்களை படிக்கற்களாக அமைத்துக் கொடு. 
நாங்களைனவரும் கணபதியே!!! அவன் நாமம் உரக்கப் பாடு!!! 

கணபதி இனி வீழ மாட்டான். 

Author’s notes:

  1. 300,000 பேர் கொண்ட பான் மலாயா தொழிற்சங்க கூட்டமைப்பின் (PMFTU) முதல் தலைவரான எஸ்.ஏ. கணபதி 1949 மே 4 அன்று பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ அதிகாரிகளால் தூக்கிலிடப்பட்டார். 

  2. தொழிலாள வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த பால் வணிகர், ஏ.கணபதி, மலேசிய காவல் துறை காவலில் 2021 ஏப்ரல் 18 அன்று உயிரிழந்தார். 

— —

Translated by Fasyali Fadzly.

Membunuh Ganapathy 

Mereka bunuh Ganapathy tahun 1949. 
Mereka bunuh Ganapathy tahun 2021. 

Mereka bunuh Ganapathy selama 72 tahun, 
Dan ketagih membunuhnya lagi dan lagi. 
Mereka bunuhnya dengan getah paip, 
Mereka bunuhnya di tali gantung. 

Mereka bunuhnya dalam sel tahanan, 
Dan disuruh diam, jika tidak -- 
Di balik tirai besi, si pengecut itu, mereka membunuhnya, 
Si hitam manis pun gugur. 

Mereka yang membunuhnya berkulit putih, 
Mereka yang membunuhnya berkulit sawo. 
Mereka yang membunuhnya atas sebab kesalahan, 
Mereka mengatakan demi keselamatan. 

Mereka membunuhnya kerana keluar berganding, 
Mereka membunuhnya kerana kekal bersaing. 
Mereka membunuh kerana kuasanya, 
Mereka membunuh tatkala dia tiada bersama ibunya. 

Mereka memburu Ganapathy di dalam gelap, 
Mereka menangkap Ganapathy di dalam terang. 
Ganapathy, Ganapathy, Yang Mulia Ganapathy 
Mereka membunuhmu bak tikus, mereka membunuhmu seperti gajah. 

Namun ketahuilah, nyanyian sedih dan kebangkitan kami: 
Ganapathy, Ganapathy, Yang Mulia Ganapathy! 
Bersihkanlah ranjau dalam perjuangan ini selamanya. 
Kita semua Ganapathy! Laungkan namanya Ganapathy! 

Kau takkan mampu membunuh Ganapathy. 

 

Author’s notes:

  1. S.A Ganapathy, presiden terutama Pan Malayan Federation of Trade Unions (PMFTU) berahli selebih 300,000, digantung oleh penjajah British pada 4 May 1949. 

  2. A. Ganapathy, seorang pekerja tukang susu, ditemui mati dalam penjagaan polis Malaysia pada 18 April 2021. 

— —

Mystic toddy 

Yes, yes, Minister! 
I am everything you say: 
a drunk-with-toddy Indian, no, not the cigar-store 
Red Indian, but a thambi 

which means, 
according to your dictionary, 
a gelap, soy sauce or coolie. 

I cannot help it, you see, 
He said, Be! 
and I became 
a hidden treasure and wished to be kissed. 

Sorry yaaaa, it’s just that I am perplexed 
at the world’s illusions,  
and I now wander from toddy shack to toddy shack 
like Majnun searching for a glimpse of Layla. 

Did you not see that movie, Minister?  

No matter, I will whisper the moral lesson 
in your ear (the intoxicated truly know),  
so you don’t forget your prayers. 

Come, a last drink before we go, Minister! 
Who knows when we will see each other 
in the here or the hereafter.

 

Author’s notes: 

Toddy: Malaysian moonshine made from the fermented sap of coconut flower buds. 

Gelap: “darkie”/pejorative term used against Malaysian Indians. 

— —

Leavings 

What if tomorrow I would need to flee 
the last five-foot way, the last corner 
kopi tiam & last roadside shrine? 

What do I pack to translate myself? You— 
are no son-of-the-soil, they said, but 
a historical mistake & a mosquito. 

I am not allowed 
to take a fistful of earth when I leave,  
but I could transport seawater 

in an old Horlicks jar & check it as baggage, 
three generations worth of survival  
marked fragile & handle with care. 

But— will the immigration officer in  
the new country permit this?  
He may find brackish water harmful, 

the import of orchid memories  
a crime. So what to pack? 
The suitcase must weigh under twenty-three kilos.

— —

Recovery 

The wound you left me 
was paining 

so long 
 
until morning glories 
dried  

and after washing 
spit 

new skin grew 

like leaves
on the front door neighbor’s 

mango tree 

Mohan Ambikaipaker is a poet, anthropologist and cultural studies scholar whose poetry has recently appeared in the Best Asian Poetry 2021-22 anthology, edited by Sudeep Sen. He is also the author of Political Blackness in Multiracial Britain (University of Pennsylvania Press, 2018), an ethnographic and narrative account of South Asian and African Caribbean people's lived experiences of racism in London. He currently serves as Director and Associate Professor in the World Cultures and Literatures program at the University of Houston, USA.